De meest gestelde vraag van de laatste, pakweg, maand is of men wel of niet een kuur moet geven voor de kweek. Vooral op de NPO werd deze vraag veelvuldig gesteld.
Lees hier meer over of dat nu wel nodig is of niet.
Nieuwsbrief November 2016
Het najaar is bij uitstek de aangewezen tijd om het duivenhok eens goed te ontsmetten. Er zijn diverse goede ontsmettingsmiddelen te verkrijgen op de markt met betrekking tot de desinfecterende werking. Het vervelende van veel ontsmettings-middelen is dat ze kankerverwekkende eigenschappen in zich kunnen hebben in meerdere of mindere mate.
Klik hier om verder te lezen.
In de vorige nieuwsbrief heb ik aangegeven dat het mogelijk bij de pestkop handelt om een en hetzelfde type van de pseudomonas aeruginosa, namelijk het type ATCC10145. Immers in alle gevallen leverde het onderzoek naar het type deze stam op. Ook gaf ik aan dat deze bacterie geen ziekte verschijnselen geeft bij de duiven maar dat een boventallige aanwezigheid van deze kiem wel aanleiding geeft tot het achterblijven van (ook ervaren) duiven op wedvluchten. De problemen met deze bacterie zijn doorgaans makkelijk op te lossen. Voorwaarde is dan wel dat hij wordt vastgesteld. Als eerste dient bij het vermoeden op het bestaan van een infectie met deze bacterie een gedegen onderzoek plaats te vinden. Met een goede microscoop en een dito camera moet iedere dierenarts de aanwezigheid van de Pestkop vast kunnen stellen. Bij twijfel kan bacteriologisch onderzoek gedaan worden. Ik hoor wel eens van liefhebbers dat hun dierenarts de mest op kweek heeft gezet om de Pestkop aan te tonen. Zelf denk ik dat het slechts een verkooppraatje betreft van mensen die niet weten waar het om handelt. Het monster moet uit de krop of de luchtwegen worden afgenomen en onder de microscoop worden beoordeeld. Voor een gevoeligheidstest kan het monster op speciale platen worden uitgeënt. Op deze manier is te bepalen welke van de beschikbare antibiotica nog werkzaam is. Dit lijkt steeds belangrijker te worden om een juiste aanpak mogelijk te maken.
Nieuwsbrief oktober 2016
De afgelopen maanden kregen we geregeld vragen, waarom er geen nieuwe nieuwsbrief meer verstuurd werd. De reden hiervan was simpel. Door een technische storing was de mailinglijst verloren gegaan. Het bleek noodzakelijk om alle mailadressen weer opnieuw in te geven. Daarnaast hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt en onze nieuwsbrief in een nieuw jasje gestoken.
Klik hier voor de nieuwsbrief van oktober.
De Pestkop (I)
Ik heb in mijn nieuwsbrieven al vaker aangegeven dat duiven een heleboel potentieel ziekteverwekkende bacteriën bij zich kunnen dragen, die gelukkig lang niet altijd gelijk tot ziekteverschijnselen aanleiding hoeven te geven. Of en in welke mate deze ziekteverwekkers problemen zullen veroorzaken hangt af van meerdere factoren. We lezen in de krant of zien op het journaal wel vaker meldingen van de uitbraak van besmettelijke ziekten zoals Cholera in gebieden waar een natuurramp zich heeft voltrokken. Die infecties zijn meestal net zo sluimerend aanwezig als de infecties bij onze duiven. Pas als de omstandigheden gunstig worden kunnen ze hun schadelijke werking tentoonspreiden.
Type Pestkop
Infecties die bij duiven aanwezig kunnen zijn zonder dat ze gelijk tot ziekte aanleiding hoeven te geven zijn bijvoorbeeld Coccidiose, Trichomoniasis, Hexamitiasis, Streptokokken, Staphylococcen, E. Coli en zelfs Salmonella. Maar ook zeker de Pestkop. De naam van de pestkop is officieel Pseudomonas Aeruginosa. Waarschijnlijk betreft het bij duiven slechts een van de ca. 200 verschillende stammen die bestaan van deze bacterie. We hebben namelijk DNA-typering van de gevonden Pseudomonas stam laten uitvoeren. Hierbij kwam tot nu toe iedere keer weer slechts een bepaalde variant naar voren, namelijk het type ATCC 10145. Herhaling van dit onderzoek moet definitief helpen vaststellen of het bij duiven inderdaad steeds om dezelfde stam handelt.
....vaccineren tegen paratyfus alleen zin heeft indien met een goed plan van aanpak maakt. D.w.z. minstens twee maal per jaar vaccineren. De eerste keer bij voorkeur twee maal met een tussentijd van drie weken.
